سیلندرهای هیالن (شفاف): بیشترین سیلندرهای ادراری را تشکیل می‌دهند، این سیلندرها استوانه‌ای و شفاف هستند و منشأ آن‌ها پروتئین تام هورسفال است. در ادرار طبیعی به ندرت دیده می‌شوند و موارد پاتولوژیک آن‌ها شامل: بیماری‌های خفیف تا پیشرفته کلیوی، متعاقب ورزش‌های فیزیکی و دهیدراتاسیون فیزیولوژیک می‌باشند.

سیلندرهای گلبول قرمز: این سیلندرها همیشه پاتولوژیک می‌باشند، این سیلندرها دارای گرانول و رنگ آن‌ها از قرمز تیره تا قرمز نارنجی است و در آن‌ها تعداد زیادی گلبول قرمز در حال دژنره شدن دیده می‌شود.

در آسیب‌های گلومرولار، گلومرولونفریت حاد، نفریت لوپوسی، اندوکاردیت تحت حاد باکتریال، سندرم گودپاسچر، آرتریت، بیماری سیکل سِل، انفارکتوس کلیه، پیلونفریت حاد، ترومبوز ورید کلیوی و... دیده می‌شوند.

سیلندرهای هموگلوبینی: این سیلندرها به رنگ نارنجی تا زرد - قرمز دیده می‌شوند و باید از سیلندرهای حاوی صفرا و دارو تمیز داده شوند. اهمیت: این سیلندرها نشانه‌ی همولیز داخل عروقی در بیمار است مانند ترانسفوزیون ناسازگار و باکتریمی با کلستریدیوم.

سیلندرهای گلبول سفید: در زمینه‌ی این سیلندرها گلبول سفید پلی مرفونوکلئر دیده می‌شود و معمولاً هسته‌ی چند قسمتی این سلول‌ها به راحتی قابل تشخیص است.

اهمیت: در عفونت‌های کلیوی، التهاب غیرعفونی، پیلونفریت حاد، نفریت اینترسیشیال وگلومرولونفریت حاد دیده می‌شود.

سیلندرهای سلول اپی تلیال: سلول‌های اپی تلیال ریخته شده از دیواره‌ی توبول‌ها که در سیلندرهای هیالن گرفتار می‌شوند تشکیل این سیلندرها را می‌دهند.

اهمیت: در صدمه یا نکروز بافت اپی تلیال توبول‌های کلیوی به وجود می‌آید نظیر گلومرولونفریت حاد و مزمن، مصرف داروهای سمی نفروتیک، مصرف الکل اتیلیک و کلرورمرکوریک، سرب و بیسموت، آلودگی به ویروس سیتومگال یا هپاتیت.

سیلندرهای گرانولار: بر اثر دژنره شدن سیلندرهای سلولی به وجود می‌آید، در شروع تشکیل این سیلندرها گرانول‌ها بزرگ هستند امّا وقتی که توقف ادرار طولانی می‌شود به گرانول ریز و ظریف می‌شکنند. همیشه نشانگر بیماری کلیوی مهمی هستند و اغلب در بیماری‌های مزمن کلیوی و بعد از ورزش‌های سنگین دیده می‌شود.

سیلندرهای مومی: دارای انکسارنور بسیار بالایی هستند و به رنگ‌های زرد یا خاکستری یا بی‌رنگ دیده می‌شوند و دارای ظاهری هموژن یا یکنواخت هستند، این سیلندرها پهن، کوتاه و با انتهای شکسته هستند.

اهمیت: نارسایی کلیوی مزمن پیشرفته، نفروپاتی دیابتیک، هیپرتانسیون بدخیم، آمیلوئیدوز کلیوی، دفع پیوند آلوگرافت، التهاب و تخریب توبولی.

سیلندرهای چربی: این سیلندرها از قطرات چربی یا اجسام بیضوی چربی تشکیل شده‌اند.

اهمیت: در بیماری‌های دژنراتیو توبولی، سندروم نفروتیک، گلومرولواسکلروز دیابتی، نفروز لیپوئید، گلومرولونفریت مزمن، سندروم کیمل استیل- ویلسون، لوپوس و مسمومیت سمی کلیه دیده می‌شوند.